Een Deurzakker krijgt op Sinterklaasavond een mailtje: op deze ietwat ongebruikelijke manier ontvang jij jouw gedicht maar hier want door omstandigheden kwam ik wat in nood vanwege een akkefietje op onze boot zoals altijd vertrokken wij onlangs uit Spanje in de richting van het land van oranje nietsvermoedend begonnen wij dan ook aan deze reis echter nog geen tien mijl buitengaats was het al prijs aan boord was het een drukte van belang cadeautjes inpakken, dichten, iedereen was aan de gang nu wil het geval dat in deze moderne tijden ook in mijn bedrijf de vooruitgang niet valt te mijden inspraak en medezeggenschap ware sleutelwoorden waardoor mijn alleenheerschappij tot het verleden behoorde inspraak dat is waar mijn Pieten om riepen en dat is nu de reden dat dingen de laatste maanden ietwat anders liepen een ideeënbus in mijn zomerresidentie moest en zou er komen want zo kwamen ideeën tot leven en bleef het niet bij dromen de meest wilde dingen hebben we hier dus al beleefd en zelfs een ondernemingsraad die het licht gezien heeft nee, dan het laatste lumineuze idee een ontspanningsteam zou er op de reis mee lang heb ik er maar over gezwegen want hier was ik toch faliekant op tegen wat haalden die jongens zich toch in het hoofd maar uiteindelijk heb ik ze het toch maar beloofd hoe moest ik dit echter aan gaan pakken immers ik heb alleen maar verstand van cadeautjes in grote zakken daarom ben ik maar eens wat op het web gaan surfen ja, als hedendaagse Klaas moet je wel wat durven en daar stuitte ik onder de kop partijen en feesten op een club, in mijn ogen beesten met veren op de hoed, liederlijk gezang en felle kleuren maar ja het moest dan toch maar gebeuren en zo geschiedde het dat onder leiding van een heuse Prins zo'n twee bussen vol met vreemd uitgedoste figuren ginds uit het verre Deventer richting Spanje togen blij dat ze eindelijk eens met de boot van Sinterklaas mee mogen natuurlijk ging ook dit niet zonder slag of stoot en, je begrijpt het al, zo misten ze dus de boot want daar ligt op de route naar het zonnige zuiden een plaats Oeteldonk waar ene Wouter, van beroep Oud-Prins, de welkomstklok luidde na plassen, poepen en de nodige Bossche bollen moesten de laatsten gauw weer naar de bussen terug hollen om vervolgens in volle vaart via België en la France te racen naar die Catalaanse havenstad waar ze moesten wezen met gardes, kapel, raad en spandoek stond het spul daar op de kade en sloegen met lede ogen het reeds vertrokken schip gade huilende garde-meisjes en stampvoetende vorsten konden echter niet bevroeden dat hun Hoogheid zich reeds naar de havenmeester spoedde eerst wilde deze er niets van weten, maar nadat de Prins zijn gezag liet gelden rende de Hoogheid weer terug om zijn club te melden dat hij had gezien dat er nog 1 vaartuig in de haven lag en ze deze wel mochten lenen voor een dag het was wel geen echte boot, maar minstens zo goed en zo stapten zo'n honderd man in een reusachtig grote hoge hoed onder het zingen van het Lieflied kozen zij het ruime sop de Veurloper aan het roer, de Oud-Prinsen aan de riemen en de Prins voorop opzwepende klanken van de kapel zorgden voor een flinke vaart en na een uurtje reeds hoorden zij uit de verte het vrolijke hinniken van Sints paard eenmaal langszij klommen de verlate gasten gauw aan boord en het duurde niet lang of het "Ameland" van de Hofzangers kon worden gehoord de programmacommissie had het allemaal goed voorbereid en dat het een daverend feest zou worden was slechts een kwestie van tijd vijf dagen, zo lang duurde de reis, stortten we ons in het feestgedruis we werkten niet, we dichtten niet, we schreven zelfs niet naar huis na verloop van tijd dacht ik een Sint en een Prins lijken toch wel veel op elkaar maar toen we een geintje hadden bedacht waren de rapen toch wel gaar even ruilen van pietje en staf, och het zou zo'n vaart niet lopen maar toen we van mijter wisselden moesten we het wel bekopen tumult alom met Commandeurs voorop noopten ons tot een vlucht op Witje over de Brink in volle galop sinds die tijd zitten we ondergedoken bij Kaal in het cafe zonder Pieten en kado's maar wel met een laptop mee zo zit ik dan stiekem in de kelder en mail mijn gedichten en hoop daarmee toch een beetje de teleurstelling te verlichten volgend jaar doe ik het maar weer op de oude manier alleen met mijn Pieten en blijven die Deurzakkers maar hier en rij ik weer rustig over de daken zonder in allerlei verwikkelingen te geraken ik wens jullie hier allen nog veel plezier en tot volgend jaar maar dan niet van hier groetjes, Sinterklaas |